„Trafiła Marta na Gotarta" Znane osoby o imieniu Marta. Marta Przeździecka - polska szachistka, mistrzyni międzynarodowa; Marta Lipińska - polska aktorka teatralna, radiowa, filmowa i telewizyjna; Marta Wojciechowska - znana jako Martyna Wojciechowska; Marta Matyjasik - Miss Polonia 2002 Marta (imię żeńskie) W innych językach Martha (łac., niem., ang.), Marta (węg., wł.), Marfa (ros.). Zdrobnienia Marcia, Martusia, Martunia, Marteczka. Pochodzenie i znaczenie imienia Imię pochodzenia aramejskiego, marta — pani. Cechy charakteru Osoba nosząca to imię jest niezależna, o bogatej osobowości, lubiąca wolną myśl i swobodne działanie. kataloński: (1.1) Marta. łaciński: (1.1) Martha ż. łotewski: (1.1) Marta ż. niemiecki: (1.1) Martha ż. portugalski: (1.1) Marta ż. rosyjski: (1.1) Марфа ż, Марта ż. słowacki: (1.1) Marta ż. starogrecki: (1.1) Μάρθα ż. szwedzki: (1.1) Marta w, Martha w, Märta w, Märtha w. Imię Marta rozprzestrzeniło się na cały świat i uzyskało różne wymowy i odmiany w różnych językach. W języku hiszpańskim najpowszechniejszą formą jest Marta, podczas gdy w języku angielskim zwykle używa się Marty. W innych językach, takich jak włoski, występuje jako Martina lub Marzia, każdy z własną historią i znaczeniem. Najpopularniejszymi zdrobnieniami są: Martusia, Martunia, Tusia, Tunia, Martka, Marteczka, Martika, Martka, Martik, Martina. Jest imię żeńskie pochodzenia biblijnego. Pochodzi z języka aramejskiego gdzie mar, mar (a)tha, marta, oznacza "pani domu, gospodyni, pani". W Polsce używane od XIII wieku. Marta - imię żeńskie pochodzenia semickiego. Wywodzi się z aramejskiego rzeczownika mar, mar(a)tha, marta, oznaczającego „pani domu, gospodyni, pani". W Polsce po raz pierwszy zanotowano je w 1265 roku. Do dawnych zdrobnień zaliczała się np. Marusza (wsł., od wsł. .

o56wybfe9u.pages.dev/462

o56wybfe9u.pages.dev/158

o56wybfe9u.pages.dev/550